اندام تراشه های جدید واکنش بدن نسبت به دارو را شبیه سازی می کنند

امروزه با استفاده از یک قطعه اندام تراشه ای، می توان به سادگی تاثیر دارو روی اندام ها و سلول های سرطانی را بررسی کرد.

دستگاه های اندام تراشه ای که جدیدا وارد دنیای پزشکی شده اند، بر خلاف تراشه های قدیمی و معمولی، دارای پنج محفظه برای میزبانی انواع سلول ها بوده و به وسیله کانال های متعددی به یکدیگر متصل می شوند. درون این کانال ها، یک محلول مغذی در حال گردش است که عملکرد جریان خون را شبیه سازی می کند. این سیستم، اولین طراحی است که به منظور بررسی تاثیر یک دارو و نتایج شیمیایی آن روی سلول های هدف و سایر بافت ها مورد استفاده قرار می گیرد.

تاثیر اندام تراشه‌ ها

جیمز هیکمن، مهندس زیستی شرکت بیوتک و سازنده این تراشه می گوید:

تاکنون برای سنجش اثربخشی و سمی بودن داروها روی یک اندام، مجبور به قربانی کردن حیوانات و جانداران بی گناه بوده ایم؛ حال آنکه با وجود سیستم اندام تراشه و استفاده از سلول های انسانی، تاثیر داروها به طور دقیق تری مورد ارزیابی قرار می گیرد.

با قرار دادن سلول های فرد بیمار روی این قطعه، دانشمندان می توانند داروهای مختلف یا ترکیبی از داروها را آزمایش کرده و بهترین درمان را برای بیماری شناسایی کنند.

 

 

هیکمن و همکارانش با استفاده از سیستم ارگان تراشه ای، تاثیر داروهای مختلف روی سلول های سرطانی و همین طور سلول های قلب و کبد را مورد آزمایش قرار داده اند. هنگام اضافه کردن داروهای ایماتینیب و دیکلوفناک به یک دستگاه حاوی سلول های سرطانی مغز استخوان، مشاهده شد که هر دوی این داروها موجب محدودیت رشد سلول سرطانی می شوند؛ اما دیکلوفناک سلول های کبد را نیز از بین می برد. محققین در آزمایش بعدی دریافتند که داروی تاموکسیفن موجب شکست سلول های سرطان پستان می شود؛ اما این درمان تنها در صورتی عمل می کند که توسط داروی فشار خون وراپامیل، کنترل شده باشد.

این آزمایش ها، نتایج مربوط به آزمون های کلینیکی گذشته روی داروهای ضد سرطانی را تصدیق کرده اند. به بیان بهتر، سیستم ارگان تراشه می تواند تاثیرات سودمند و مضر داروها را نشان دهد و به تعیین دوز مناسب برای مصرف دارو کمک کند؛ آن هم بدون اینکه نیازی به نمونه آزمایشی باشد.