هنر واقعیت افزوده بر پشت بام های شهر

هنر واقعیت افزوده بر پشت بام های شهر

 

ساکنان و بازدیدکنندگان در شفیلد می‌توانند تلفن خود را به بالای ساختمان‌ها ببرند و موجودات متحرک غول‌پیکر را ببینند که به زندگی مجازی می‌آیند.

در تابستان سال ۲۰۱۶، پوکمون گو جهان را در طوفان فرو برد. نوجوانان وسواسی (و بزرگسالان) برای شکار Pikachus، Charizards، و Squirtles از شهرها – از جمله سرویس های بهداشتی عمومی و گورستان ها – عبور کردند. تقریباً یک شبه، این بازی هم صنعت بازی‌های موبایلی و هم آگاهی عمومی از قدرت واقعیت افزوده را متحول کرد، زیرا میلیون‌ها نفر فهمیدند که دسترسی به دنیای مجازی به سادگی نگه داشتن گوشی در مقابل شماست.

امروزه، مفهومی مشابه با مأموریتی بسیار نجیب‌تر، شفیلد، یک شهر بریتانیایی در جنوب منچستر با جمعیت ۵۸۰۰۰۰ نفر را اشغال کرده است. اما مردم شفیلد به جای اینکه برای گرفتن هیولاهای کلکسیونی به بیرون بروند، می توانند به ساختمان های نمادین در مرکز شهر سرگردان شوند و از آثار هنری دیجیتالی که از پشت بام آنها سرچشمه می گیرند شگفت زده شوند.

بازدیدکنندگان  می توانند یک برنامه را دانلود کنند، سپس از دوربین تلفن خود برای باز کردن قفل آثار هنری مجازی در پشت بام ساختمان های مجاور استفاده کنند.

در ماه فوریه، شفیلد یکی از بزرگترین مسیرهای هنر واقعیت افزوده جهان را راه اندازی کرد. این مسیر با عنوان «به بالا نگاه کن!» چهار ساختمان دارد که هر کدام با یک کد QR در پیاده‌روی زیر جفت شده‌اند. با استفاده از یک برنامه رایگان، بینندگان می توانند کد QR را اسکن کنند تا دسته ای از فلش های متحرک را دنبال کنند که نگاه آنها را به سمت بالا هدایت می کند. در آنجا، از پشت بام یک ساختمان، آن‌ها می‌توانند یک مجسمه چوبی ساخته شده از بالن‌های رنگارنگ را تماشا کنند که به سمت بالا حرکت می‌کند، به اطراف می‌چرخد و به آسمان محو می‌شود – در سراسر صفحه نمایش تلفنشان. (در هفته پس از راه اندازی، بیش از ۱۵۰۰ نفر برنامه را دانلود کردند و تقریباً ۲۰۰۰ کد QR اسکن شده بود.)

 

شخصیت های هنر واقعیت افزوده در بالای یک ساختمان واقعی

 

این پلتفرم و اپلیکیشن توسط یک شرکت محلی به نام Megaverse ایجاد شده است که با نیانتیک، شرکت سانفرانسیسکو که پشت پوکمون گو قرار دارد، همکاری نزدیک داشت. آثار هنری مجازی توسط دو شرکت محلی دیگر ایجاد شده‌اند: Universal Everything و Human Studio. انگیزه این پروژه به یک ساختمان منفرد برمی گردد که در وسط شفیلد واقع شده است. فروشگاه بزرگ جان لوئیس از دهه ۱۹۶۰، زمانی که ساختمان هنوز به عنوان فروشگاه برادران کول شناخته می شد، یک لنگر در شفیلد بود. و سپس همه گیری شیوع پیدا کرد، فروشگاه بسته شد و جان لوئیس از ساختمان خارج شد. مارک موبز، مدیر مارکت و بازاریابی شهر می‌گوید: «نشانه‌ای از غم و اندوه و ناامیدی را ایجاد کنید. یکی از اهالی به گاردین گفت که بسته شدن «به اندازه مرگ در خانواده احساس بدی دارد».

چیزی که مردم محلی نمی دانستند این بود که شورای شهر این ساختمان را خریداری کرده بود (که تا آن زمان به عنوان یک بنای شاخص تعیین شده بود) و برنامه های بزرگی برای احیای آن انجام داده بود. در واقع، درست وسط یک پروژه بازسازی به ارزش ۴۷۰ میلیون پوند (حدود ۵۸۰ میلیون دلار) قرار داشت که فضاهای زندگی، دفاتر، مکان‌های فرهنگی و سالن‌های غذایی جدید را به مرکز شهر می‌آورد. موبز می‌گوید: «اما از آنجایی که همه این تغییرات در حال برنامه‌ریزی است، و عموم مردم از جزئیات آن اطلاعی ندارند، به نظر می‌رسد که مغازه‌ها شهر را ترک کرده‌اند. به عبارت دیگر، روایت بزرگ بین مردم محلی این بود که شفیلد روحیه خود را از دست داده است.

Mobbs برای اینکه اوضاع را کمی تغییر دهد، وظیفه طراحی انواع نرده های مارک دار را داشت که باعث می شود یک سایت ساخت و ساز در طول مدت پروژه کمی شادتر به نظر برسد. اما موبز خودش را درباره تأثیر این نوع پیام‌رسانی شوخی نمی‌کرد. او می‌گوید: «هر چیزی که من می‌نویسم احساس می‌کردم می‌تواند به راحتی توسط مردم مورد انتقاد قرار گیرد. اگر بخواهید چیز مثبتی را به مردم بگویید، می‌تواند عکس‌العملی ایجاد کند، و تنها راهی که من تا به حال برای تغییر روایت در یک مکان دیده‌ام، هنر عمومی است.» اما به جای آثار هنری ثابت، موبز چیزی پویاتر در ذهن داشت.

“Look Up!” را وارد کنید این پروژه به سرعت از مداخله در این ساختمان به تلاشی در سطح شهر برای تعامل مجدد ساکنان با شهرشان تبدیل شد. برای مثال، در پشت بام ساختمان سابق جان لوئیس، Universal Everything رژه ای از شخصیت های رنگارنگ را طراحی کرد که شبیه ساختمان هایی با نقطه های کوچک برای چشم هستند. و در کتابخانه مرکزی شهر که یک گالری هنری دارد، Human Studio گربه‌ای خاکستری به نام هنک را به تصویر کشید که به آرامی از پشت بام بیرون می‌آید و به بلندی ساختمانی که روی آن نشسته است می‌رسد، سپس با بی‌تفاوتی اساساً گربه‌مانند به شما خیره می‌شود و این هنر واقعیت افزوده است!

منبع:www.wired.com