مدیرعامل ریزر در نمایشگاه ۲۰۱۴ CES یک طراحی مفهومی از کامپیوتر شخصی معرفی کرد که به‌نوعی انقلابی در صنعت محسوب می‌شد. طراحی او دارای یک بخش پایه‌ای بود و کاربر می‌توانست پردازنده‌ی گرافیکی، پردازنده‌ی مرکزی، قطعات تأمین نیرو، ذخیره‌سازی و هر بخش دیگر را به‌صورت ماژولار به آن اضافه کند. اکنون و پس از گذشت نزدیک به ۶ سال، به‌نظر می‌رسد اینتل رویکردی جدی برای تبدیل ایده‌ی مذکور به واقعیت دارد.

اد بارکویسن از شرکت اینتل در رویدادی کوچک در لندن، محصول جدیدی به‌نام Element را رونمایی کرد. محصول مذکور، شامل پردازنده‌ی مرکزی و DRAM و درایو ذخیره‌سازی بود که در یک کارت PCIe با دو اسلات قرار داشت. محصول اینتل مجهز به پورت‌های تاندربولت، اترنت، وای‌فای و USB است که به قطعه‌ی اصلی با اسلا‌ت‌های متعدد PCIe متصل می‌شوند. به‌علاوه پردازنده‌های مرکزی و دیگر شتاب‌دهنده‌های پردازشی نیز در همان بخش قرار دارند. ایده‌ی ریزر در سال ۲۰۱۴ به‌نام Christine معرفی شد و کارشناسان می‌گویند طرح جدید اینتل، آن را زنده می‌کند.

محصول Element، ساخت اینتل

محصول جدید و مفهومی اینتل درواقع هنوز نام کاملی ندارد. رسانه‌‌ها از مدیر اینتل درباره‌ی نام اولیه‌ی محصول جدید سؤال پرسیدند که او عبارت Element را پیشنهاد داد. محصول جدید اینتل به‌عنوان افزونه‌ای عمل می‌کند که در خانواده‌ی دستگاه‌های Next Unit of Computing یا NUC قرار می‌گیرد. المنت را می‌توان محصولی از همین خانواده در اینتل دانست. بخش داخلی System Product Group مسئول طراحی و توسعه‌ی بخش عظیمی از دستگاه‌ها با فرم‌ فاکتور کوچک در اینتل است که المنت را با هدف ساختارشکنی در چرخه‌ی طراحی تکراری مطرح کرد و رویکردی انقلابی را از آن انتظار دارد.

آنچه در رویداد اخیر اینتل رونمایی شد، یک نمونه‌ی اولیه‌ی کاربردی از کارتی مجهز به دو اسلات PCIe بود که یک پردازنده‌ی ‌BGA Xeon در آن قرار داشت. در کارت مذکور، دو اسلات M.2، دو اسلات برای حافظه‌ی SO-DIMM LPDDR4، یک خنک‌کننده و کنترلرهای وای‌فای، پورت‌های اترنت، چهار پورت USB، خروجی ویدئوی HDMI از گرافیک داخلی Xeon و دو پورت تاندربولت ۳ هم قرار داشت.

اسلات‌های M.2 و SO-DIMM در دسترس کاربر مصرف‌کننده قرار دارند و تنها با باز کردن چند پیچ از پنل جلویی می‌توان از آن‌ها استفاده کرد. البته قطعا طراحی کنونی، به‌عنوان طراحی نهایی محسوب نمی‌شود و تنها باید آن را یک نمونه‌ی اولیه‌ی کاربردی دانست. سیستم خنک‌کننده، طراحی و حتی نام محصول جدید اینتل هیچ شباهتی با یک محصول تجاری ندارد، اما به‌هرحال ساختار منظم و کاربردی در آن دیده می‌شود.

المنتت از پردازنده‌ی BGA Xeon استفاده می‌کند و هنوز استفاده از پردازنده‌های مخصوص مصرف‌کننده در آن مشخص نیست. با توجه به خانواده‌ی کنونی محصولات NUC، احتمالا در المنت به‌جای نسخه‌های BGA از پردازنده‌های دسکتاپ، از پردازنده‌های موبایل استفاده خواهد شد. به‌علاوه استفاده از پورت‌های تاندربولت نشان می‌دهد که شاید از نسل دهم پردازنده‌های آیس‌لیک در محصول نهایی استفاده شود. درنهایت اینتل می‌گوید که هرگونه انتخاب پردازنده برای المنت، محتمل خواهد بود.

کارشناسان اعتقاد دارند، اسلات PCIe موجود در المنت از نوع PCIe 3.0 است. با توجه به این احتمال، اگر اینتل محصول مذکور را به خانواده‌ای جدید در میان محصولات خود بدل کند، احتمالا هم‌زمان با محصولات دیگر، از پورت‌های جدیدتری PCIe 4.0 و PCIe 5.0 / CXL در آن استفاده خواهد کرد. شرکت سازنده تصمیم دارد تا المنت را به‌صورت کارتی به‌همراه قطعه‌ی پایه‌‌ای اصلی به شرکای تجاری عرضه کند. درواقع آن‌ها یک PCB با اسلات‌های PCIe متعدد را به شرکا می‌دهند. یکی از اسلات‌ها به‌عنوان اسلات اصلی عمل می‌کند و ترکیب CPU/DRAM/Storage به اسلات دیگر متصل می‌شود. پردازنده‌های گرافیکی مجزا، پردازنده‌های گرافیکی حرفه‌ای، FPGA یا کنترلرهای RAID از نمونه کارت‌هایی هستند که در اسلات‌های دیگر قابل استفاده خواهند بود.

در پیکربرندی‌های احتمالی بالا، در هر موقعیتی کارت پردازشی پردازنده‌ی مرکزی به‌عنوان میزبان عمل می‌کند و نقش یک دستگاه افزودنی را نخواهد داشت. اینتل دستگاه‌هایی به‌نام CPUs-on-a-card-as-a-device هم ارائه می‌کند که به‌نام Visual Compute Accelerator یا VCA این شرکت نیز شناخته می‌شوند. محصول مذکور با سه پردازنده‌ی Xeon E3 ترکیب می‌شود و در کارت ثانویه نصب خواهد شد. مدیر اینتل در پاسخ به سؤال رسانه‌ها مبنی بر استفاده از المنت به‌عنوان کارت ثانویه در پیکربندی مذکور گفت که برنامه‌ی مشخصی با آن هدف وجود ندارد.

قطعه‌ی پایه‌ای به‌عنوان منبع نیروی دستگاه هم عمل می‌کند. یک ورودی PSU به این بخش وارد می‌شود که ۷۵ وات نیروی برق را به هر اسلات PCIe منتقل می‌کند. به‌علاوه توزیع نیرو به هر قسمت دیگر مانند فن‌های خنک‌کننده یا کنترلرهای اضافی موجود در قطعه‌ی اصلی هم از طریق همین ورودی انجام می‌شود. همان‌طور که گفته شد، نیروی برق باید از طریق PSU یا یک ورودی ۱۹ ولتی تأمین شود. انتخاب منبع تغذیه به پیکربندی سیستم وابسته خواهد بود.

نمونه‌ی اولیه‌ی المنت که در رویداد اینتل معرفی شد، مجهز به یک رابط اضافی نیروی هشت پینی PCIe هم بود. درنتیجه می‌توان ادعا کرد که استفاده از ورودی ۱۵۰ واتی اضافه هم برای کارت ممکن است. درصورت پیاده‌سازی چنین پیکربندی، ۲۲۵ وات نیرو برای پردازنده، DRAM و ذخیره‌سازی در دسترس خواهد بود. چنین تأمین نیرویی این سؤال را ایجاد می‌کند که آیا کارت مذکور توانایی پشتیبانی از پردازنده‌ای همچون Core i9-9900KS را دارد؟

در بخش خنک‌کنندگی، سیستم خنک‌کننده‌ی ساده‌ای در نمونه‌ی اولیه استفاده شده بود؛ البته قبلا گفتیم که المنت به‌هیچ‌عنوان محصول نهایی اینتل نخواهد بود. نماینده‌ی اینتل در پاسخ به امکان استفاده از خنک‌کننده‌ی آبی برای پردازنده گفت که شخصی‌سازی خنک‌کننده از قابلیت‌های اصلی محصول نهایی خواهد بود. درنتیجه تولیدکننده‌های محصول نهایی، امکان یا عدم امکان اضافه کردن خنک‌کننده‌ی جدید را تعیین می‌کنند.

اینتل می‌گوید طراحی المنت، فرم فاکتوری نیست که شرکای تجاری، خودشان آن را بسازند. درواقع المنت مانند پردازنده‌های گرافیکی نیست و رویکرد ساخت AIB در آن کاربرد ندارد. البته تولیدکننده‌های OEM که سیستم‌‌های از پیش ساخته‌شده می‌سازند، توانایی استفاده از المنت و طراحی محصول نهایی بر پایه‌ی طراحی اینتل را دارند. به‌عنوان مثال آن‌ها می‌توانند طراحی قطعه‌ی اصلی و پشتیبان را به دلخواه تغییر دهند.

غول دنیای پردازنده اینتل قصد دارد تا به‌روزرسانی‌های سیستمی یکپارچه را آسان‌تر کند. مشتریان می‌توانند کیس اصلی، تنظیمات اولیه‌ی سیستم و قطعه‌ی پایه‌ای را حفظ کرده و تنها با تغییر کارت المنت، به بالاترین قدرت پردازشی و کارایی دسترسی پیدا کنند. این رویکرد، هدف نهایی بود که ریزر در پروژه‌ی Christine در نظر داشت و قطعا می‌توان بیش‌ازپیش به توسعه‌ی آن پرداخت.

استفاده از بخش ذخیره‌سازی در کارت المنت به‌جای استفاده به‌صورت کارت مجزا، محدودیت‌هایی را برای سیستم نهایی ایجاد می‌کند. برای به‌روزرسانی سیستمی در چنین طراحی، نیاز به تعویض درایوها خوهد بود که یک محدودیت کاربردی محسوب می‌شود. البته اگر از یکی از اسلات‌های PCIe برای درایوهای M.2 استفاده شود یا درایوها به‌صورت مستقیم در قطعه‌ی اصلی (backplane) نصب شوند، مشکل زیادی در بخش ذخیره‌سازی ایجاد نخواهد شد.

اینتل زمان نهایی برای عرضه‌ی المنت به تولیدکننده‌های OEM را فصل اول سال ۲۰۲۰ اعلام کرد. درواقع احتمالا محصول تجاری تا پایان آن فصل آماده خواهد شد. انتخاب پردازنده‌ی اصلی و پیکربندی سیستم هنوز مشخص نیست و درنتیجه قیمت‌‌گذاری هم در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. به‌علاوه نام نهایی محصول هم انتخاب نشده است. از بخش‌های مبهم دیگر می‌توان به بسته‌بندی نهایی و عرضه یا عدم عرضه‌ به مصرف‌کننده یا OEM اشاره کرد.

از آنجایی که محصول جدید اینتل در خانواده‌ی NUC قرار می‌گیرد، احتمالا روند عرضه‌ی آن به بازار هم فرایندی شبیه به اعضای دیگر خانواده خواهد داشت. برخی کارشناسان اعتقاد دارند اگر اینتل، فرم فاکتور جدید را به یک استاندارد تبدیل کرده و با تولیدکننده‌های بزرگ مادربرد همکاری کند، آینده‌ی روشنی در انتظار آن خواهد بود. به‌علاوه احتمالا در آینده‌ی نه‌چندان دور شاهد نمونه‌های کپی از محصول اینتل خواهیم بود که مانند کپی دیگر اعضای خانواده‌ی NUC به بازار عرضه می‌شوند.

اینتل می‌گوید که یک نقشه‌ی راه مشخص برای Element در نظر دارد. نقشه‌ی مورد نظر آن‌ها، احتمالا منجر به توسعه‌ی نسل‌های گوناگون از محصول کنونی می‌شود. به‌عنوان مثال شاید بتوان انتظار محصولاتی با سه اسلات یا پردازنده‌ی گرافیکی X^e را داشت.

رسانه‌ها در آخرین پرسش از نماینده‌ای اینتل درباره‌ی استفاده از نورپردازی RGB در المنت سؤال پرسیدند که با لبخند او روبه‌رو شدند. به‌هرحال اینتل می‌تواند محصول نهایی را به‌صورت یک قطعه‌ی حرفه‌ای و افزودنی عرضه کند یا با اضافه‌کردن چنین طراحی‌هایی، کاربران میان‌رده‌ی بازار را هم به خود جذب کند. به‌هرحال هنوز زمان مشخصی برای عرضه‌ی نهایی و حتی نمونه‌های اولیه‌ی قابل آزمایش هم مشخص نیست. کاربران و کارشناسان برای بررسی عمیق‌تر محصول ماژولار اینتل، باید تا انتشار اخبار رسمی از سوی شرکت منتظر بمانند.

منبع:www.zoomit.ir